Een van mijn hobbies zijn militaire voertuigen. Op de een of andere manier heb ik daar in mijn jeugd een bepaalde affiniteit mee gekregen. Als 7-jarig jochie stond ik ergens te kijken en zag ik een aantal militaire voertuigen langsrijden, ik herinner het me nog als de dag van gister. Waar ik op dat moment precies was, weet ik niet meer. Maar we hadden toen in Haarlem een militaire kazerne (de Ripperda kazerne), zodat er wel vaker van die voertuigen in de stad rond reden. Het is iets wat ik niet goed kan verklaren, maar het heeft altijd een bepaalde aantrekkingskracht op mij gehad.

Ook in het fotoboek van mijn vader, die zijn diensttijd in Suriname bij de Troepenmacht in Suriname (TRIS) heeft doorgebracht, zat een foto die mijn affiniteit voor militaire voertuigen als kind nog meer had versterkt. Op de een of andere manier vond ik dit altijd een hele leuke foto, ik denk vanwege de Jeep die er op staat. Mijn vader zit daar, heel stoer in zijn tropenuniform, achter het stuur. De foto is genomen op Zanderij in Suriname. De Jeep op de foto vond ik altijd heel stoer en ik zag mezelf daar al zo achter het stuur zitten, net zoals mijn vader.

Jeep, Ford GPW (1942)

Iets later, begin jaren 80, werd ik verliefd op zo’n jeep uit de Tweede Wereldoorlog. Het brullende geluid van zo’n motor had altijd een bepaalde werking op mij. Ik zag dan tijdens de bevrijdingsdagen de colonnes van “Keep Them Rolling”, een vereniging voor oorlogsvoertuigen. En dan stond ik altijd te genieten van de Jeeps die daar rondreden. in 1985 was ik zelf lid geworden van Keep Them Rolling en reed vaak ook met iemand mee en genoot dan met volle teugen. Mijn vurige wens om er ooit zelf één te bezitten is uiteindelijk in 1998 uitgekomen. Samen met mijn vader kocht ik een Jeep die nodig gerestaureerd moest worden. Na 12 jaar sleutelen was hij eindelijk rijklaar. En nu rij ik daar mee naar verschillende evenementen.

Landrover 109 (1979)

Tijdens mijn eigen diensttijd werd ik onder andere in 1993 chauffeur Wielverkenner. Hierbij reed ik in een Landrover van het type 109. De taak van een wielverkenner was om met een licht voertuig door het stuk niemandsland te rijden op zoek naar de vijand. Hiervoor werd de kap weggehaald en het voorraam naar beneden geklapt, zodat het voertuig niet goed meer zichtbaar was. En zo reden we van oefening naar oefening.

Na mijn diensttijd had ik altijd wel het idee gehad om ooit eens zo’n voertuig aan te schaffen. En in 2008 deed zich dat moment voor. Onze tweede auto had het begeven en er moest een vervanging komen. En net op dat moment zag ik een Landrover op Marktplaats en aan bepaalde kenmerken kon ik zien dat het een verkenningsbak was. Na onderhandeld te hebben met de eigenaar, kon ik hem in september van 2008 in Groningen ophalen. Sinds dien heb ik er veel aan lopen sleutelen en gebruikt voor woon-werk verkeer. Maar op een gegeven moment ging het bureau waar ik werkte failliet en kwam ik thuis te zitten. Gevolg was dat ik in de Landrover niet veel meer reed. En omdat de regering besloot om wegenbelasting in te voeren voor oldtimers jonger dan 40 jaar, werd het voor mij te duur om hem nog voor de deur te laten staan. Hierna heb ik de Landrover bij een vriend in de opslag gedaan, waar hij de komende paar jaren wel zal verblijven.

Meer over dit voertuig is te vinden op mijn website over wielverkenners.

DAF YA-314

Ooit bezat ik een vrachtwagen, een 3-tonner genaamd de DAF YA-314. Helaas heb ik die een aantal jaren terug weg moeten doen vanwege ruimtegebrek. Ik kocht hem ooit op de sloop voor 750 gulden en was dan ook van plan om hem helemaal op te knappen en dan te verkopen en dan dat geld te gebruiken voor de aanschaf van een Jeep.